Κίνδυνος Πτώσης

Θυμάμαι την πρώτη φορά που μου φόρεσαν αυτό το βραχιολάκι στο νοσοκομείο. ‘Εμεινα να το κοιτώ για ώρα, καθώς έχασκε θεόρατο στο δεξί μου χέρι. Το έβγαλα και μια φωτογραφία. Αυτή ↑

«Κίνδυνος Πτώσης». Μου θύμισε το καταπληκτικό «Προσοχή Πτώση Βλάχων» που έβλεπες πάνω από την υπαίθρια αγορά χαλιών στην Αράχοβα και με έπιασε νευρικό γέλιο. Πόσο είχε αλλάξει η ζωή μου μέσα σε μια 10ετία. Από την Αράχοβα στο Υγεία. Είχε όμως όντως αλλάξει? Και στο βουνό έπεφτα. Και στο νοσοκομείο.

Η περιοχή είχε αλλάξει. Εγώ παρέμενα η ίδια. Εντάξει, ίσως είχαν αλλάξει λίγο και οι αιτίες των πτώσεων. Μάλλον.

Συνεχίζοντας να το κοιτώ, σταμάτησε να μου φαίνεται διασκεδαστικό. ‘Αρχισε να με ενοχλεί. Ουσιαστικά άρχισε να με ενοχλεί η στάση των νοσηλευτών εξαιτίας του βραχιολιού. Ξαφνικά, κανείς δεν ήταν πρόθυμος να με συνοδεύσει με τα πόδια. Με προτιμούσαν τροχήλατη καθώς ήμουν πιο ελεγχόμενη.

‘Ενα πολύ συχνό σύμπτωμα στην σκλήρυνση είναι η δυσκολία στην βάδιση και η έλλειψη ισορροπίας. Η απόλυτη συνταγή για μια πτώση δηλαδή. Κι όμως, στην μέχρι σήμερα πορεία μου με την ασθένεια, κανείς, πλην του προπονητή Ju Jitsu των παιδιών μου, δεν προσφέρθηκε να μου μάθει το προφανές: ΠΩΣ ΝΑ ΠΕΦΤΩ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΧΤΥΠΑΩ.

Περάσαμε κάποια πρωινά παρέα με τον προπονητή των παιδιών, τα οποία αν και αγχωτικά στην αρχή, εξελίχθηκαν σε διασκεδαστικά, απολαυστικά και φυσικά αρκετά κοπιαστικά... γιατί πόσες φορές να πέσεις και να σηκωθείς μέσα στην ημέρα? ‘Ενα έχω να σας πω, ήταν από τα πιο χρήσιμα πράγματα που έμαθα. ‘Εκτοτε, έχω πραγματοποιήσει αρκετούς «τυχαίους ελέγχους βαρύτητας» (γνωστό και ως γκρεμοτσακίστηκα), χωρίς σοβαρές απώλειες. Καμιά γρατζουνιά εδώ καμιά μελανιά εκεί. Μικροπράγματα.

Την χαρά μου βέβαια δεν συμμερίστηκε ο ορθοπεδικός, ο οποίος κόντεψε να πάθει ισχαιμικό επεισόδιο όταν του είπα με μεγάλη φυσικότητα οτι πέφτω και το έχω πάρει απόφαση οτι θα πέφτω. Θεώρησε παρανοϊκή την παραδοχή και αποδοχή μου και μου συνέστησε να φορέσω έναν κηδεμόνα στο αριστερό πόδι, ώστε να μην κάνει το πόδι υπερέκταση, και κατά συνέπεια να βοηθήσουμε το πόδι και άρα την γενικότερη ισορροπία, κτλ κτλ κτλ... Τον πήρα και τον κηδεμόνα. Τον φόρεσα. ‘Επεσα. Με τον κηδεμόνα. Τον έβγαλα. Πέφτω πιο ανάλαφρα τώρα.

Photo by me